🌹. శ్రీమద్భగవద్గీత - 579 / Bhagavad-Gita - 579 🌹
✍️. స్వామి భక్తి వేదాంత శ్రీ ప్రభుపాద
📚. ప్రసాద్ భరద్వాజ
🌴. 17వ అధ్యాయము - శ్రద్ధాత్రయ విభాగములు - 23 🌴
23. ఓం తత్సదితి నిర్దేశో బ్రహ్మణస్త్రివిధ: స్మృత: |
బ్రాహ్మణాస్తేన వేదాశ్చ యజ్ఞాశ్చ విహితా: పురా ||
🌷. తాత్పర్యం :
సృష్ట్యారంభము నుండియు “ఓం, తత్, సత్” అను మూడు పదములు పరతత్త్వమును సూచించుటకు వాడబడినవి. వేదమంత్రములను ఉచ్చరించునపుడును, పరబ్రహ్మ ప్రీత్యర్థమై యజ్ఞాచరణము కావించునపుడును ఈ మూడు సంజ్ఞాపదములు బ్రాహ్మణులచే ఉపయోగింపబడుచుండెడివి.
🌷. భాష్యము :
తపస్సు, యజ్ఞము, దానము, ఆహారమనునవి సాత్త్వికము, రాజసము, తామసములనెడి మూడు రకములని ఇంతవరకు వివరింపబడినది. ఈ విధముగా ప్రథమ, ద్వితీయ, తృతీయ తరగతులకు చెందినను అవి ప్రకృతిజన్మములైన త్రిగుణములచే బంధింపబడునట్టివి మరియు మలినపూర్ణములైనట్టివి.
కాని అట్టి కర్మలు నిత్యుడగు శ్రీకృష్ణభగవానుని (ఓం, తత్, సత్) పరములగునప్పుడు ఆధ్యాత్మికపురోగతికి దోహదములు కాగలవు.
శాస్త్రనిర్దేశములందు అట్టి ప్రయోజనమే సూచించబడినది. ఓం, తత్, సత్ అనెడి ఈ మూడుపదములు ముఖ్యముగా పరతత్త్వమైన దేవదేవుని సూచించును. ఇక వానిలో “ఓం” అనునది అన్ని వేదమంత్రములందును గోచరించును. శాస్త్రనియమముల ననుసరింపనివాడు పరతత్త్వమును పొందలేడు.
ఒకవేళ అతడు తాత్కాలికలాభములను పొందినప్పటికిని జీవితపు అంతిమఫలమును మాత్రము సాధింపలేడు. సారాంశమేమనగా దానము, యజ్ఞము, తపస్సు అనువానిని సత్త్వగుణము నందే ఆచరింపవలెను. రజస్తమోగుణములందు ఒనరింపబడెడి ఆ కార్యములు గుణహీనములై యుండును.
మనుజుని భగవద్దామమునకు తిరిగి చేర్చు ఆధ్యాత్మికకర్మలను శాస్త్రీయముగా ఒనర్చు విధానమే అట్టి కృష్ణభక్తిరసభావనము. అట్టి దివ్యమార్గమున వర్తించుటలో ఎన్నడును శక్తి వృథా కాబోదు.
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
🌹 Bhagavad-Gita as It is - 579 🌹
✍️ Swami Bhakthi Vedantha Sri Prabhupada
📚 Prasad Bharadwaj
🌴 Chapter 17 - The Divisions of Faith - 23 🌴
23. oṁ tat sad iti nirdeśo
brahmaṇas tri-vidhaḥ smṛtaḥ
brāhmaṇās tena vedāś ca
yajñāś ca vihitāḥ purā
🌷 Translation :
From the beginning of creation, the three words oṁ tat sat were used to indicate the Supreme Absolute Truth. These three symbolic representations were used by brāhmaṇas while chanting the hymns of the Vedas and during sacrifices for the satisfaction of the Supreme.
🌹 Purport :
It has been explained that penance, sacrifice, charity and foods are divided into three categories: the modes of goodness, passion and ignorance. But whether first class, second class or third class, they are all conditioned, contaminated by the material modes of nature.
When they are aimed at the Supreme – oṁ tat sat, the Supreme Personality of Godhead, the eternal – they become means for spiritual elevation. In the scriptural injunctions such an objective is indicated. These three words, oṁ tat sat, particularly indicate the Absolute Truth, the Supreme Personality of Godhead. In the Vedic hymns, the word oṁ is always found.
One who acts without following the regulations of the scriptures will not attain the Absolute Truth. He will get some temporary result, but not the ultimate end of life. The conclusion is that the performance of charity, sacrifice and penance must be done in the mode of goodness. Performed in the mode of passion or ignorance, they are certainly inferior in quality.
When one performs penance, charity and sacrifice with these three words, he is acting in Kṛṣṇa consciousness. Kṛṣṇa consciousness is a scientific execution of transcendental activities which enables one to return home, back to Godhead. There is no loss of energy in acting in such a transcendental way.
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹
15 Dec 2020
