శ్రీమద్భగవద్గీత - 002: 01వ అధ్., శ్లో 02 / Bhagavad-Gita - 002: Chap. 01, Ver. 02


🌹శరీమద్భగవద్గీత 🌹

✍️. స్వామి భక్తి వేదాంత శ్రీ ప్రభుపాద 
📚. ప్రసాద్ భరద్వాజ

🌴పరధమ అధ్యాయము🌴
శ్లోకము 2

సంజయ ఉవాచ

 దృష్ట్వా తు పాణ్డవానీకం వ్యూడం దుర్యోధనస్తదా |
 ఆచార్యముపసంగమ్య రాజా వచనమబ్రవీత్ ||

సంజయుడు పలికెను:  ఓ రాజా! పాండుతనయులచే వ్యూహముగా ఏర్పాటు చేయబడిన సైన్యమును గాంచిన పిమ్మట దుర్యోధనుడు తన గురువు చెంతకు చేరి ఈ క్రింది విధముగా పలికెను.

భాష్యము
ధృతరాష్ట్రుడు పుట్టుకతో అంధుడు. దురదృష్టవశాత్తు అతనికి ఆధ్యాత్మికదృష్టి సైతము లోపించెను. ధర్మవిషయమున తన పుత్రులు తనతో సమానముగా అంధులని అతడు ఎరిగియుండెను. పుట్టుక నుండియు ధర్మాత్ములైన పాండవులతో వారు ఒక ఒడంబడికకు లాలేరని అతడు నిశ్చయముగా తెలిసియుండెను. అయినను తీర్థక్షేత్రమైన కురుక్షేత్ర ప్రభావమును గూర్చి అతడు సందేహాస్పదుడై యుండెను. యుద్ధరంగమందలి పరిస్థితిని గూర్చి ప్రశ్నించుటలో అతని అంతరార్థమును సంజయుడు అవగతము చేసికొనగలిగెను. 

కనుకనే సంజయుడు ఆ నిరాశ చెందియున్న రాజాను ఉత్సాహపరచనెంచి, పవిత్రస్థలముచే పవిత్రులైన అతని పుత్రులు రాజీకి సిద్ధపడుట జరుగబోదని ఆశ్వాసము నొసగెను. పాండవసేనాబలమును గాంచిన పిమ్మట అతని తనయుడైన దుర్యోధనుడు నిజ్జస్థితిని ఎరుకపరచుటకు శీఘ్రమే సైన్యాధిపతియైన ద్రోణాచార్యుని చెంతకు చేరేనని సంజయుడు ధృతరాష్ట్రునికి తెలియజేసెను. దుర్యోధనుడు రాజుగా పెర్కొనబడినను పరిస్థితి యొక్క తీవ్రత ననుసరించి స్వయముగా సైన్యాధిపతి వద్దకు వెడలవలసివచ్చెను. కనుకననే రాజకీయవేత్త యనుటకు అతడు చక్కగా తగియున్నాడు. కాని పాండవ సేనా వ్యూహమును గాంచిన పిమ్మట అతడు పొందిన భయమును ఆ రాజనీతి నిపుణత మరుగపరచలేకపోయెను. 
🌹🌹🌹🌹🌹


🌹 Bhagavad-Gita as It is 🌹

✍️ Swamy Bhakthi Vedantha Sri Prabhupada 
📚. Prasad Bharadwaj

🌴 Chapter 1 🌴
Verse 2

sañjaya uvāca dṛṣṭvā  tu pāṇḍavānīkaṁ vyūḍhaṁ  duryodhanas tadā ācāryam upasaṅgamya rājā  vacanam abravīt

TRANSLATION:
Sañjaya  said: O King, after looking over the army arranged in military formation  by the sons of Pāṇḍu, King Duryodhana went to his teacher  and spoke the  following words.

PURPORT
Dhṛtarāṣṭra was blind from birth. Unfortunately, he was also bereft of spiritual vision.  He knew very well that his sons  were equally blind in the matter of religion, and he  was sure that they could never reach an understanding with the Pāṇḍavas, who were  all pious since  birth.  Still  he was doubtful  about  the  influence of the place  of  pilgrimage,  and Sañjaya  could  understand  his motive  in asking about  the  situation  on  the battlefield.

Sañjaya wanted, therefore,  to encourage  the despondent king and thus  assured him that his sons  were not going to make any sort of compromise under the  influence  of the  holy  place.  Sañjaya  therefore  informed  the  king  that  his son,  Duryodhana, after  seeing the military  force of the Pāṇḍavas, at once went to the commander  in  chief,  Droṇācārya,  to  inform  him  of  the  real  position.

Although  Duryodhana is mentioned as the king, he still had to go to the commander on account  of the  seriousness of the  situation.  He was therefore  quite  fit to be a politician.  But  Duryodhana’s diplomatic  veneer could not disguise the fear he felt when he saw the  military arrangement of the Pāṇḍavas.
🌹 🌹 🌹 🌹 🌹