శ్రీమద్భగవద్గీత - 319: 08వ అధ్., శ్లో 09 / Bhagavad-Gita - 319: Chap. 08, Ver. 09


🌹. శ్రీమద్భగవద్గీత - 319 / Bhagavad-Gita - 319 🌹

✍️. శ్రీ ప్రభుపాద, 📚. ప్రసాద్ భరద్వాజ

🌴. 8వ అధ్యాయము - అక్షరబ్రహ్మ యోగం - 09 🌴

09. కవిం పురాణమనుశాసితారమ్ అణోరణీయాం సమనుస్మరేద్ య: |
సర్వస్య ధాతారమచిన్త్యరూపమ్ ఆదిత్యవర్ణం తమస: పరస్తాత్ ||


🌷. తాత్పర్యం :

నియమించు వాడును, సూక్ష్మము కన్నను సూక్ష్మమైన వాడను, సమస్తమును పోషించు వాడును, భౌతిక భావనలకు పరమైనవాడును, అచింత్యుడును, రూపసహితుడును అగు పరమపురుషుని సర్వజ్ఞునిగను మరియు ప్రాచీనునిగను ప్రతి యొక్కరు ధ్యానము చేయవలెను. సూర్యుని వలె తేజోసంపన్నుడును మరియు దివ్యుడును అగు అతడు భౌతిక ప్రకృతికి అతీతుడు.

🌷. భాష్యము :

భగవానుని స్మరించు విధానము ఈ శ్లోకమున తెలుపబడినది. ముఖ్యమైన విషయమేమనగా అతడు నిరాకారుడు(శూన్యుడు) కాడు. నిరాకారము లేదా శూన్యమునందు ఎవ్వరును ధ్యానమును నిలుపలేరు. అది అతికష్టము. కాని శ్రీకృష్ణుని స్మరణము అత్యంత సులభమైనది. అట్టి స్మరణమే వాస్తవముగా ఇచ్చట పేర్కొనబడినది.

మొట్టమొదట మనము అతడు పరుషుడని (రూప సహితుడని) తెలిసికొనవలెను. అనగా శ్రీకృష్ణనిగాని లేక శ్రీరామునిగాని సచ్చిదానందవిగ్రహునిగానే మనము ద్యానింపవలెను. రాముని తలచినను లేదా కృష్ణుని తలచినను అతడు ఎట్టివాడో ఈ శ్లోకమునందు వివరింపబడినది. శ్రీకృష్ణభగవానుడు “కవి” యని ఇచ్చట వర్ణింపబడినాడు. అనగా భూత, భవిష్యత్, వర్తమానములను తెలియుట ద్వారా సమస్తము నెరిగియుండెడి సర్వజ్ఞుడని భావము. సమస్తమునకు అది అతడే కనుక ప్రాచీనునిగా పిలువబడినాడు. సమస్తము అతని నుండియే ఉద్భవించినది. జగన్నియామకుడు మరియు మనుజుల పోషకుడుపోషకుడు, శిక్షకుడు అతడే. అతడే సూక్ష్మము కన్నను సూక్ష్మమైనవాడు. వెంట్రుక కొనలో పదివేలవంతు యుండెడి ఆత్మ యందును అచింత్యముగా ప్రవేశింపగలిగినంత సూక్ష్మమైనవాడు గనుకనే అతడు సూక్ష్మమైనవాటిలో సూక్ష్మమైనవాడని పిలువబడినాడు.

దేవదేవునిగా అతడు అణువు నందును మరియు అతిసూక్ష్మమైనట్టి దాని హృదయమునందును ప్రవేశించి పరమాత్మరూపమున నియమించుచుండును. అతిసూక్ష్మమైనను అతడు సర్వత్రా వ్యాపించి సమస్తమును పోషించుచున్నాడు. అతని వలననే సమస్త గ్రహమండలము నిలిచియున్నది.

🌹 🌹 🌹 🌹 🌹




🌹 Bhagavad-Gita as It is - 319 🌹

✍️ Sri Prabhupada, 📚 Prasad Bharadwaj

🌴 Chapter 8 - Akshara Brahma Yoga - 09 🌴

09. kaviṁ purāṇam anuśāsitāram aṇor aṇīyāṁsam anusmared yaḥ
sarvasya dhātāram acintya-rūpam āditya-varṇaṁ tamasaḥ parastāt

🌷 Translation :

One should meditate upon the Supreme Person as the one who knows everything, as He who is the oldest, who is the controller, who is smaller than the smallest, who is the maintainer of everything, who is beyond all material conception, who is inconceivable, and who is always a person. He is luminous like the sun, and He is transcendental, beyond this material nature.

🌹 Purport :

The process of thinking of the Supreme is mentioned in this verse. The foremost point is that He is not impersonal or void. One cannot meditate on something impersonal or void. That is very difficult. The process of thinking of Kṛṣṇa, however, is very easy and is factually stated herein.

First of all, the Lord is puruṣa, a person – we think of the person Rāma and the person Kṛṣṇa. And whether one thinks of Rāma or of Kṛṣṇa, what He is like is described in this verse of Bhagavad-gītā. The Lord is kavi; that is, He knows past, present and future and therefore knows everything. He is the oldest personality because He is the origin of everything; everything is born out of Him.

He is also the supreme controller of the universe, and He is the maintainer and instructor of humanity. He is smaller than the smallest. The living entity is one ten-thousandth part of the tip of a hair, but the Lord is so inconceivably small that He enters into the heart of this particle. Therefore He is called smaller than the smallest. As the Supreme, He can enter into the atom and into the heart of the smallest and control him as the Supersoul. Although so small, He is still all-pervading and is maintaining everything.

By Him all these planetary systems are sustained. We often wonder how these big planets are floating in the air. It is stated here that the Supreme Lord, by His inconceivable energy, is sustaining all these big planets and systems of galaxies.

🌹 🌹 🌹 🌹 🌹


7 Mar 2020